солбырау

син.: сомпию, селбірею, сөлпең-деу, сөлпию, сүмірею, солбыраю

Киген киімнің үйлеспей, оның үстіне еңсесі түсіп көңілсіз күйде болу.

Қалбағай солбырап кетіп бара жатты (Ғ.Сыланов).